Standard RSS (Really Simple Syndication) w wersji 2.0 to jeden z najpopularniejszych formatów służących do agregacji i rozpowszechniania treści online. Pomimo upływu lat od jego powstania, nadal cieszy się dużą popularnością wśród twórców i konsumentów treści internetowych.
Prostota leży u podstaw tego standardu. RSS 2.0 opiera się na języku XML, co czyni go łatwym do wdrożenia, odczytu i parsowania, niezależnie od używanej platformy czy języka programowania. Ta uniwersalność sprawia, że format ten może być wykorzystywany przez szeroką gamę aplikacji i witryn internetowych. Co więcej, standard RSS 2.0 jest skalowalny, pozwalając na agregowanie dowolnej liczby źródeł informacji – od małych blogów po największe serwisy informacyjne.
Dzięki jasno zdefiniowanym regułom i standaryzacji, różne implementacje formatu RSS 2.0 są w stanie ze sobą współpracować. Użytkownicy mogą subskrybować kanały z wielu źródeł, aby śledzić nowe treści w wygodny sposób, bez konieczności otwierania kolejnych witryn. Oszczędza to czas, a także umożliwia dostosowanie zakresu odbieranych informacji zgodnie z własnymi preferencjami. Dodatkowym atutem jest ogólna dostępność formatów RSS i możliwość darmowego ich wykorzystywania.
Jednak prosty charakter standardu RSS 2.0 niesie ze sobą pewne ograniczenia. Opierając się na technologii XML, może on sprawiać trudności mniej doświadczonym użytkownikom. Format ten oferuje relatywnie podstawową funkcjonalność w porównaniu z nowszymi alternatywami, takimi jak Atom czy JSON Feed. Dodatkowo, kanały RSS bywają niekiedy nadużywane do rozsyłania spamu i innych niechcianych treści.
Nie można również pominąć faktu, że popularność standardu RSS 2.0 stopniowo maleje na rzecz nowocześniejszych rozwiązań. Niezależnie od tych wad, wciąż znajduje on szerokie zastosowanie jako sprawdzony i niezawodny sposób na agregowanie aktualności i treści z różnych źródeł internetowych.
Specyfikacja kanału RSS 2.0
RSS (Really Simple Syndication) to format służący do dystrybucji treści internetowych. Dokument RSS jest XML-owym plikiem zawierającym informacje o kanałach i ich zawartości. Główne elementy specyfikacji RSS 2.0 to:
Struktura Dokumentu RSS
- <rss>: Główny element, musi zawierać atrybut
version
o wartości „2.0”. - <channel>: Zawiera meta informacje o kanale i jego zawartość.
Wymagane Elementy Kanału
- <title>: Nazwa kanału.
- <link>: URL strony powiązanej z kanałem.
- <description>: Opis kanału.
Opcjonalne Elementy Kanału
- <language>: Język kanału.
- <copyright>: Informacja o prawach autorskich.
- <managingEditor>: Email osoby odpowiedzialnej za treść.
- <webMaster>: Email osoby odpowiedzialnej za kwestie techniczne.
- <pubDate>: Data publikacji treści kanału.
- <lastBuildDate>: Data ostatniej aktualizacji kanału.
- <category>: Kategorie, do których należy kanał.
- <generator>: Oprogramowanie użyte do stworzenia kanału.
- <docs>: URL dokumentacji formatu.
- <cloud>: Usługa powiadomień o aktualizacjach.
- <ttl>: Czas życia kanału w minutach.
- <image>: Obraz powiązany z kanałem.
- <rating>: Ocena kanału.
- <textInput>: Formularz tekstowy powiązany z kanałem.
- <skipHours>: Godziny, które agregatory mogą pominąć.
- <skipDays>: Dni, które agregatory mogą pominąć.
Elementy <item>
Każdy kanał może zawierać wiele elementów <item>, które reprezentują poszczególne wpisy.
- <title>: Tytuł wpisu.
- <link>: URL wpisu.
- <description>: Opis wpisu.
- <author>: Email autora wpisu.
- <category>: Kategorie, do których należy wpis.
- <comments>: URL strony z komentarzami do wpisu.
- <enclosure>: Media powiązane z wpisem.
- <guid>: Unikalny identyfikator wpisu.
- <pubDate>: Data publikacji wpisu.
- <source>: Źródło wpisu.
Rozszerzanie RSS
RSS 2.0 umożliwia dodawanie elementów spoza specyfikacji za pomocą przestrzeni nazw (namespaces).